Northern Territory - Reisverslag uit The Gap, Australië van BCEMI Versteeg - WaarBenJij.nu Northern Territory - Reisverslag uit The Gap, Australië van BCEMI Versteeg - WaarBenJij.nu

Northern Territory

Blijf op de hoogte en volg BCEMI

07 Augustus 2016 | Australië, The Gap

Hallo allemaal,

Vanuit het hart van Australië, Alice Springs, een bericht van ons.
Laat ik beginnen met te vertellen dat we genieten! De tijd samen is heerlijk, het land is prachtig en de tijd vliegt (time flies when you're having fun!) Onze gms's geven het grootste gedeelte van de tijd 'no service' aan. Iets wat eigenlijk best goed voelt, maar ook lastig is voor het thuisfront. Geen bericht is goed bericht moeten jullie maar denken!

Na onze aankomst in Darwin hebben we rustig aan gedaan in een heerlijk hotel. Beetje de stad bekeken, wat boodschappen gedaan en de meiden hebben heerlijk gezwommen. In het vliegtuig hebben we kennis gemaakt met Neill en zijn gezin, een brigadier van de Australische 'DSI'.

Neill bood ons een rondleiding aan in zijn Policestation, waar we dankbaar op in gingen! Leuk om te zien en horen hoe enthousiast hij over zijn werk vertelde. Indrukwekkend waren de uitrusting en materialen waar ze de beschikking over hebben. De wapenkamer waar de meest uiteenlopende pistolen, sniper geweren en ander wapentuig lag opgeslagen was gewoon gaaf om te zien. Terwijl we langs een fitness ruimte liepen vertelde Neill doodleuk dat ze om 07.00 als team opkwamen en eerst een uurtje aan de halters gingen hangen! Om 15.00 was het einde dienst. In principe, want als de telefoon gaat moet Neill aan het werk. Tot slot nog even langs 'de meldkamer'. Blijkt dat men zo goed als heel The Northern Territory met camera's in de gaten houdt. Daarvoor alleen al zijn 32 beeldschermen waarop je dus bijna heel Darwin tot aan Alice Springs kunt zien. Daar kunnen we in Nederland nog een hoop van leren! Hoe was het ook alweer? Camerabeelden zijn niet zaligmakend maar helpen wel in de opsporing. Als afsluiter nog enkele foto's gemaakt bij hun 'Police Rescue Vehicle'. Bedankt Neill!

Op zaterdag vertrokken we om 06:20 u voor een tour met 'Wayoutback'. We hebben 6 dagen rondgereisd (2x 3 dagen). De eerste drie dagen hebben we een tour gemaakt door Litchfield en Kakadu.

In Litchfield hebben we een bezoek gebracht aan de Wangi falls.
De waterval was inderdaad prachtig en na een warme wandeling bracht het water heerlijke verkoeling.
Hierna gereden na de volgende waterval: Florence falls. Ook hier hebben de meiden heerlijk gezwommen. Daarna via de shady bush walk terug naar de bus. Onze eerste ontmoeting met een
gigantische spin werd hier een feit. Ik was even vergeten hoe groot ze hier zijn!

Daarna door naar termite mounds; door termieten gemaakte hoge bergen. Knap hoe de natuur werkt!
Na een heerlijke lunch en korte stop vervolgens op weg naar Kakadu National Park, welke 3000km2 groot is. We hebben daar ter plaatse besloten dat verdwalen geen goed idee is!!

Na een lange busrit (in een 18-p 4wd busje) gearriveerd bij Cooinda campground om 17:30 u. Tot mijn geruststelling stonden daar grote tenten met prima bedden. Onze tourguide maakte een heerlijke bbq. Daarna snel naar bed want om 08:30 u zouden we weer vertrekken. Onze gids gaf aan dat een wekker niet nodig zou zijn omdat de vogels ons wel zouden wekken. Niets bleek minder waar te zijn: Om 08:00 uur schrokken we wakker!!!

We begonnen de dag met een bootcruise over de Yellow waters. Onze aboriginal gids vertelde prachtig over alle vogels, bomen, planten (I love the lotuslilly) en uiteraard over de krokodillen. Australië kent twee soorten crocs: Freshies & Salties. Freshies of freshwater crocodiles bijten alleen als ze in het nauw zitten maar zijn niet dodelijk. Salties of saltwater / estuarine crocodiles zijn zeer dodelijk. In the Northern Territory komen ze in bijna alle wateren voor en zwemmen is dus zeer gevaarlijk. De rangers doen echter hun uiterste best om Salties uit sommige wateren (zoals bij watervallen) te weren.

Vervolgens op weg naar Nourlangie rock waar we uitgebreid uitleg kregen over aboriginal art.
Op weg daar naar toe struikelde Meri wat haar een paar fikse schaafwonden op leverde. Maar zoals iedereen zei: 'she's a tough one!' dus gewoon opkrabbelen en verder lopen.

Na een heerlijke hamburger lunch (they sure like their meat overhere) rijden we door Jabiru, de enige stad in Kakadu. We rijden naar een uranium mijn, welke binnenkort wordt gesloten omdat aboriginals niet meer in hun land willen graven.
Na nog wat Salties spotten in een rivier rijden we naar Ubirr rock, waar we hebben genoten van een prachtige zonsondergang. We rijden naar Kakadu lodge caravan park waar we wederom mogen slapen in mooie tenten met goede bedden.

De volgende ochtend begint om 05:00 u. Na een flinke rit over 4wd road komen we aan bij het pad wat ons brengt naar JimJim falls. Als een woord in de aboriginal taal wordt herhaald betekent het: many.
Bij de start van het pad staat een groot warning sign: Estuarine crocs habitat these waters! Onze gids stelt ons gerust: Rangers letten goed op en er staan vallen voor de krokodillen. We hebben het idee dat we hier, min of meer, veilig kunnen zwemmen....
Nadat we een uur over rotsen hebben geklommen (diep respect voor onze meiden welke dit zonder klagen deden) bereiken we JimJim falls. Van het 'many' is echter niets te zien. Het is dry season in the Northern Territory en de waterval is bijna opgedroogd. We hebben wel lekker gezwommen in de waterplas onder aan de waterval. Hierna stappen we terug over de rotsen en in de bus voor de terugreis naar Darwin.

Die avond mogen we slapen in een hostel genaamd Youth Shack. We krijgen daar door dat we officieel oud zijn geworden: we konden opgedroogd snot, ongedefinieerde vlekken en harde matrassen niet waarderen! Zelfs de kinderen vonden het er vies! Blij dat het slechts voor 1 nacht was: om 06:30 u werden we opgehaald door James, onze nieuwe tourguide. Op weg naar Alice Springs wat ruim 1600 km zuiderlijker ligt, in het hart van Australië.

Op weg naar Alice Springs stoppen we in Nitmiluk National Park met de Katherine Gorge. De kinderen (en wij) kijken uit naar een verkoelende duik (het is nog steeds erg warm hier). Helaas blijkt dat er hier ook Salties wonen dus van zwemmen is geen sprake! In plaats van zwemmen maken we dus maar een wandeling. We komen op een prachtige lookout waar James vertelt over de natuur en de historie van de plek. Na een zeer warme wandeling van 3 km rijden we verder naar Springvale homestead. Aldaar brengen we de nacht door rond het kampvuur. We slapen in swags: een soort canvas slaapzak met een dun matrasje erin. De meiden krijgen een tent aangeboden maar besluiten unaniem het avontuur van slapen onder de sterren aan te gaan. We slapen midden tussen de Wallabies die tussen ons door scharrelen, op zoek naar eten. Boven ons zien we de prachtige sterrenhemel en possums in de bomen.

De volgende ochtend gaan we op weg naar Mataranka thermal pools. Je kunt merken dat we zuiderlijker rijden want het is best fris. (Andere kant van de evenaar dus Zuid=koud). Het warme water van de Bitter Pool (het water smaakt wat bitter) is dan ook heerlijk! Weer schoon stappen we de bus in.

We rijden verder naar de Daly Waters Pub. Daly Waters is een klein dorpje met 25 inwoners. Het is bekend omdat het voor de pioneers het eerste waterpunt was wat ze op hun tocht tegen kwamen. Na een lekkere (jawel!) bbq lunch en een verfrissende duik in het zwembad voor de meiden, rijden we verder naar Dunmarra. Dunmarra is een plaatsje wat bekend is vanwege het waargebeurde boek: the lost boy. Een triest verhaal over een verdwaalde jongen. Google het maar eens. Emma en Imke bewijzen hier echte bushladies te zijn en houden een grote slang vast.

Die nacht slapen we wederom in swags onder de sterren op BankaBanka cattle station campsite. Imke pikt het Engels al goed op en blijft zich aanbieden als hulpje bij het maken van het diner: 'James, can I help?'
We zitten nu nog zuidelijker en het is hier echt koud! Die nacht liggen we met een shirt, fleecetrui, fleecevest, lange broek en sokken in onze slaapzak en swag en hebben we het nog koud! Dit is de eerste keer dat we uitzien naar ons hotel in Alice Springs waar we die nacht zullen slapen.

Die ochtend stoppen we bij een Red Rooster fast food restaurant met wifi. Het bevalt ons wel zo offline, maar toch zet ik de wifi aan. De berichten stromen binnen. We lezen daar dat een collega twee dagen geleden plotseling is overleden. We zijn ervan ondersteboven en in gedachten zijn we bij zijn vrouw. Rust zacht Peter.

De reis over de Stuart Highway brengt ons verder naar Karlu Karlu ook wel bekend als de Devil's marbles. Het is een gebied met vele ronde grote rotsen. Voor de aboriginals is het één van de oudste heilige plekken. We maken er een mooie wandeling door het winderige landschap en reizen weer door.

Na nog een laatste stop in Airleron bij een art gallery arriveren we om 18:30 uur in Alice Springs. Die avond nemen we afscheid van een geweldige groep mensen die ervoor gezorgd hebben dat wij, maar zeker onze meiden, een fantastische ervaring rijker zijn. James gaf de meiden een mooi compliment: 'You guys made the tour!' Toch echt iets om trots op te zijn en dat zijn we zeker!

En nu, na 2 dagen Alice Springs waar we o.a. de Royal Flying Doctor Service hebben bezocht, op weg naar een nieuw avontuur: Uluru / Ayers Rock & Kata Tjuta / The Olga's. We vertrekken op zaterdagmorgen met onze gehuurde auto. Een enkele rit naar Ayers Rock resort waar we een cabin hebben geboekt, is ongeveer 500 km. We hebben dus een flinke tocht te gaan. We rijden op ons gemakje en stoppen regelmatig. We lunchen langs de Lasseter Highway met een prachtig uitzicht op Mount Conner. Na zo'n 6 uur rijden zien we in de verte 'the rock' opdoemen. Niet lang daarna zien we ook the Olga's in de verte. Wauw! Wat is dit land toch prachtig! Een uurtje later bereiken we het resort. De geboekte cabin voldoet prima maar mist een toilet. Die zit zo'n 100 meter verder op het resort.
Aangezien we dit 's nachts niet zo prettig vinden lossen we dit 'Crocodile Dundee-waardig' op met een emmertje:)
We brengen een bezoek aan de 'town square' waar aboriginals hun traditionele dansen laten zien en uitleggen.

En dan rijden we het Uluru / Kata Tjuta national park binnen. We volgen de borden die ons wijzen naar Uluru. Wat is die rots indrukwekkend en prachtig van kleur. De kleur verandert overigens gedurende de dag mee, naar gelang de stand van de zon. Aan de voet van Uluru parkeren we onze auto. Ik zie de stijle rots en de ketting die mij 21 jaar geleden naar boven geleidde. De rots was toentertijd nog niet aan de aboriginals teruggegeven en het beklimmen van de rots was iets wat bij de tour hoorde. Eind jaren 90 is Uluru teruggegeven aan de aboriginals en voor hen is het een heilige plek. Er staan dan ook meerdere borden waarop vriendelijk verzocht wordt de rots niet te beklimmen. We respecteren de wens en lezen aan de voet hoe Uluru volgens de aboriginals is ontstaan. Een prachtig verhaal met een wijze les erin: 'finish what you start and keep an eye out for danger'.
Hierna rijden we naar de sunset viewing area waar we genieten van een prachtige zonsondergang. We zien de rots verkleuren van oranje naar dieprood en vervolgens grijs/bruin.

Na een nacht in de cabin vertrekken we om 06:20 opnieuw naar het National park om de zonsopgang bij Kata Tjuta te zien. Ook hier zien we de rotsen (36 in totaal) verkleuren bij het opkomen van de zon. We rijden door naar the Olga's en starten een wandeling door the Valley of the winds. De route is opgedeeld in verschillende stukken. De eerste lookout is ongeveer 1 km ver en voor iedereen bereikbaar. Daarna wordt de route als 'difficult' gekwalificeerd. We besluiten naar de eerste lookout te lopen. Daar aangekomen zijn we nog fit en lopen we verder. Het pad naar de tweede lookout is stijl en vol rotsen. Maar het uitzicht, tussen de rotsen van Kata Tjuta is adembenemend! Aangekomen op de tweede lookout kiezen we er gezamenlijk voor de route niet terug te lopen maar het 'full circuit' van 7,2 km te wandelen. Het is een pittige tocht vol klimmen en dalen over kiezels en rotsen. Moe en voldaan bereiken we het eindpunt. Na nog een laatste bezoek aan the Cultural Center beginnen we aan onze terugreis naar Alice Springs.

Morgen laten we The Northern Territory achter ons en vliegen we naar Adelaide waar we onze camper ophalen. Op weg naar weer een nieuw avontuur in South Australia.

Liefs van ons uit het prachtige Northern Territory.

  • 08 Augustus 2016 - 07:30

    Madelon, Jasper & Tirza:

    Heej lieverds, wauw wat een prachtig avontuur beleven jullie daar in Aussie.
    Een genot om te lezen en te zien. Terwijl jullie nu steeds kouder gaan gaan wij over 2 dagen een stuk warmer.
    Blijf genieten en mooie herinneringen maken en geniet van jullie tijd samen.
    Dikke knuffel van ons xxx

  • 08 Augustus 2016 - 11:00

    Cootje:

    Heerlijk om te lezen en fijn te weten dat jullie op en top genieten.
    Wat zien en doen jullie veel!
    (Ook blij elkaar net gezien en gesproken te hebben via FaceTime. Fijn dat Willem zijn papa dag heeft, dus hier is en ook jullie gesproken heeft)
    Knap wat de dames allemaal presteren, dit is een avontuur voor het leven.
    De benen van Meri doen me gruwelen, lijkt me heel pijnlijk!
    De beschrijving van de bedden in het hostel hebben hetzelfde effect op mij... bah!
    Maar verder... wordt ik blij van jullie verhalen en ben blij dat alles goed gaat.
    Veel plezier voor het vervolg van jullie reis!
    (heb mailadres Hans en Conny ook toegevoegd,kunnen zij ook genieten van jullie verhalen)






  • 08 Augustus 2016 - 13:42

    Aart Versteeg:

    Lieve allemaal,
    Fijn om deze berichten allemaal te kunnen lezen, jammer van Meri haar benen !
    Ook vond ik het fijn om vanochtend jullie te zien en te spreken via Face Time !!
    Jullie brengen ook de krokodillen en Flying Docters Service en het dorpje met 25 inwoners dichterbij !
    Stoer hoor om onder de sterrenhemel te slapen..........! Niet eng ?
    Wat veel Nationale Parken, lijkt me heel interessant.

    Bedankt weer voor alle info, gaaf te zien en te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben, geniet ervan.

    Lieve groet Aart

  • 09 Augustus 2016 - 12:18

    Louise:

    Wat een schitterende reis hebben jullie tot nu toe al gemaakt, heerlijk van genieten! X

  • 11 Augustus 2016 - 15:46

    Buurman Piet:

    Beste Bert, Chantal, Emma, Meri en Imke,

    Wat een prachtige verhalen en foto's! Leuk om te lezen hoe jullie er allemaal van genieten. De ontmoetingen met Australische cops, spiders, snakes, crocodiles etc. Het zwemmen in meertjes, de stoere wandelingen en overnachtingen. En .... aan de hand van de foto's te beoordelen: de wonderschone vergezichten.

    Héél veel groeten vanuit een regenachtig Dongen. We blijven jullie verhalen volgen!

  • 24 Augustus 2016 - 15:43

    A. Van Kerkhof:

    Dag buurvrouw etc.bedankt voor het verslag.

    Groetjes,

    De buurvrouw en lobke.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

BCEMI

Eind juli 2016 vertrekken we voor ruim 5 maanden naar Australië. We delen onze avonturen daar graag met jullie!

Actief sinds 11 Feb. 2016
Verslag gelezen: 272
Totaal aantal bezoekers 13784

Voorgaande reizen:

25 Juli 2016 - 05 Januari 2017

Australië

Landen bezocht: