Verjaardag vieren in Aussie!

Wat een gezellig weerzien op woensdag 5 oktober op Brisbane international airport!
Samen met Robert and Susan waren we naar het vliegveld gereden om mijn ouders op te halen. Het vliegtuig was iets te vroeg geland en niet lang daarna kwamen opa en oma Maas door de douane. In het donker (het was inmiddels na 8 uur ‘s avonds) naar huis en na een bakkie koffie allemaal naar bed!
De volgende ochtend, nadat de meiden naar school zijn vertrokken, rijden we naar de Victoria Point shopping mall voor wat eerste boodschappen. Daarna tonen we mijn ouders een gedeelte van dit mooie gebied. We lunchen in Yeo park met bacon&eggs tussen de Ibissen.

De volgende ochtend vertrekt Bert al vroeg met de auto naar Toowoomba. Daar vertrekt de Queensland bus naar Cunnamulla. Bert gaat Richard en Michelle een weekje bezoeken op hun property Moonjaree. Ik neem mijn ouders mee voor een mooie wandeling door Victoria Point. We wandelen door het park en genieten van alle kleuren, geuren en geluiden.
De zaterdag brengen we door in alle rust. We rijden naar Capalaba en bezoeken daar de shoppingmall. Verder is het vooral genieten in de tuin, in het zwembad, in de zon!

Op zondag rijden we, samen met Robert & Susan, naar Currumbin Wildlife Sanctuary, een park vol met Australian wildlife. Mijn ouders zien voor de eerste keer koala’s en kangoeroes. We bezoeken diverse wildlife shows met possums en Australische vogels en kijken naar Aboriginals die hun dansen opvoeren. We lopen langs dingo’s, wombats, krokodillen en een grote Golden Silk Orb Weaver (giga spin, google maar eens!)
Om 4 uur worden de rainbow lorekeets gevoerd en we zien honderden prachige vogels op het voer afvliegen. Ze landen op de schoteltjes en soms zelfs op een hoofd! Na deze ervaring rijden we terug richting Victoria Point. Op de weg terug stoppen we in Yatala bij de famous Yatala Pie shop. We kopen er een steak- & apple pie. Er is hier zelfs een ‘Pie drive-thru’! Wat mij betreft mogen we de MacDonalds in Oosterhout vervangen door een Pie drive-thru!

Nadat we de meiden op maandag weer naar school hebben gebracht rijden we naar Daisy Hill Koala Centre. Het is gebouwd door de Queensland government om mensen voor te lichten over koala’s. We maken daar kennis met Pound, Kyra en Jannico, drie prachtige koala’s. Na een bezoek aan het centre maken we een wandeling door het Daisy Hill Regional Park. We hopen nog een paar wilde koala’s te spotten, maar zien alleen een kangoeroe. Na de lunch, welke we eten in het park, rijden we terug naar huis om de meiden op te halen van school.

Op dinsdag bezoeken we de botanische tuinen van Redlands Indigiscape Centre. We maken weer een mooie wandeling door de bush. Ook hier zien we weer kangoeroes, rainbow lorekeets en schildpadden in het water. We zien prachtige bomen, bloemen en struiken en een flinke hagedis. Op de vraag of mijn vader de natuur hier ook zo prachtig vindt, klinkt zijn antwoord: ‘Ja, het is niet….., het is niet…. Het is anders!’

Op woensdag maken we met de ferry de overtocht naar Coochiemudlo Island. De vorige keer bezochten we dit eiland met de auto, nu besluiten we te voet te gaan. We wandelen de Coochiemudlo trail. De trail brengt ons, vooral door de bush, op prachtige plaatsen. We zien en horen wederom vele vogels en genieten van de rust op het eiland. Net voor de lunch nemen we de ferry terug en rijden naar Redland Bay waar we bij ons favoriete cafeetje in de haven (Pelican’s Slipway Café) lunchen met koffie en scones.

Op donderdag breng ik mijn ouders naar Arana Hills waar Robert and Susan wonen. Ze gaan met zijn vieren onderweg naar Noosa waar ze vrijdag worden opgehaald door Fraser Island Adventure Tours om dit prachtige eiland te gaan bezoeken. Nadat ik mijn ouders heb weggebracht rij ik door naar Lynette. We gaan samen naar de pedicure waar we genieten van een heerlijke voetbehandeling. Die pedicures zie je hier werkelijk overal in het winkelcentrum. Een klein winkeltje met een aantal massagestoelen op een rij, waar voornamelijk Aziatische dames zich bezig houden met voeten. Met oranje gelakte nagels (we blijven hier wel een beetje in stijl) verlaten we de zaak om door te rijden naar de lunch. We lunchen bij een restaurant met de toepasselijke naam Litse Lounge. ‘Life Is Too Short Enjoy!’ Ik bestel een pumpkin-chicken salad, welke voortreffelijk smaakt. Na de lunch rij ik weer terug naar Victoria Point om de meiden op te halen van school. Om half 7 komt Bert weer binnenlopen, terug van een indrukwekkende week in Cunnamulla. Ik kan helaas niets zeggen over de activiteiten van Bert in Cunnamulla. We willen hier nog langer blijven;)

Nadat de meiden op vrijdag uit school komen rijden ook wij richting Noosa. We ontmoeten mijn ouders en Robert&Susan op de Big4 camping waar we al eerder 3 nachten zijn geweest. We hebben eten meegenomen en eten gezamelijk weer een Aussie BBQ. Na het eten rijden we door naar Peregian Beach waar we een appartement hebben geboekt aan het strand.
De volgende ochtend vertrekken we op tijd naar Sunshine Beach. De vorige keer hebben we de coastal track in het Noosa National Park gelopen tot aan Alexandria Bay. We besluiten deze keer via de andere kant naar Alexandria Bay te lopen. De track begint met een stuk lopen door los zand. We arriveren bij het National Park en zien daar een stijle trap omhoog. Zou deze echt bij onze route horen? Dichterbij gekomen kunnen we zeggen: ‘Ja, hij hoort erbij!’ We beginnen aan de pittige klim. Gelukkig staan er regelmatig bankjes waar je even kunt rusten. De klim is het zeker waard want bovenop kijken we weer uit over de uitgestrekte Pacifische Oceaan. We lopen nog een stuk verder over bush-tracks en komen inderdaad aan bij Alexandria Bay. De golven slaan woest op de rotsen en de branding is wild. Van dit mooie uitzicht worden we allemaal even stil! We lopen dezelfde route weer terug en komen terug bij Sunshine Beach waar we over het losse zand teruglopen.

Na de lunch steken we de straat voor ons appartement over en lopen we naar Peregian Beach. ‘Surf’s up’, dus de golven zijn hoog. We worden door voorbijgangers gewaarschuwd voor ‘blue bottles’, kleine blauwe kwallen die flink kunnen steken. We zien er inderdaad een aantal op het strand liggen. De meiden laten zich er niet door afschrikken en wagen zich toch in de branding. Ze genieten van de hoge golven, de warme, heldere zee en de heerlijke temperatuur.

Tijdens ‘sunset’ gaan we nog een keer terug omdat we gehoord hebben dat er walvissen zwemmen. We maken eerst een wandeling over het strand voordat we aankomen bij het plateau wat een goed uitzicht biedt over de oceaan. De oceaan is ondertussen iets rustiger geworden, maar er zijn nog steeds wel golven. Heel in de verte zien we inderdaad walvissen. Ze springen omhoog en laten zich weer in de oceaan vallen. Zo nu en dan zien we een flinke waterfontein. Na een half uurtje ‘spotten’ lopen we terug richting het appartement om te gaan eten.

De volgende ochtend word ik wakker en vrijwel direct staat mijn hele slaapkamer vol met zingende mensen. Het is mijn verjaardag!!! Ik word flink verwend met knuffels, kussen en cadeautjes. Na het ontbijt gaan we eerst nog een keer naar Peregian Beach. De meiden spelen in de oceaan en genieten weer van de hoge golven. Wij genieten van het uitgestrekte strand, het blauwe water en het ruisen van de golven. Mijn vader moet zelfs beamen dat het hier prachtig is!

Na nog een laatste blik op de oceaan vertrekken we, op weg naar Landsborough. Aldaar start de Blackall Range Tourist Drive die we gaan volgen. Vanuit Landsborough rijden we naar Maleny. Daar aangekomen stoppen we op een parkeerplaats waar een groot restaurant en een lief klein coffeeshopje te zien is. We kiezen het kleine cafeetje uit voor ‘morning-tea’. Het lieve kleine coffeeshopje blijkt een biologisch cafeetje te zijn en de prijzen zijn hoog! Dat merk ik helaas pas bij het afrekenen. Voor 4 koffie, 2 pies en 2 koekjes ben ik $50 kwijt! Nouja… het zal wel gezond zijn en het is tenslotte mijn verjaardag!

Het historische dorpje Maleny, gelegen in de queensland Hinterland, heeft een klein centrum met leuke winkeltjes. In de plaatselijke candyshop zien we zelfs kaneelstokken van de Oosterhoutse Snoepfabriek! We vertellen de eigenaresse dat we dichtbij de fabriek wonen en laten haar een foto zien van de grote lekstokken voor de fabriek. Ze vindt het geweldig en bedankt ons uitbundig. We rijden weer verder over bergweggetjes en stoppen even later bij Gardners Falls, een kleine waterval waar veel locals genieten van hun zondag. We zien jongeren aan touwen zwieren en zich in het water laten vallen. We eten hier onze lunch voordat we terugrijden richting de Bruce Highway die ons verder brengt naar Arana Hills. Daar arriveren we omstreeks 4 uur. We zijn uitgenodigd voor een Aussie BBQ welke gegeven wordt voor mijn verjaardag. Het wordt een gezellige verjaardag om niet snel te vergeten! Lynette & Shane en Lisa & John komen speciaal voor mijn verjaardag samen met hun kinderen. Er wordt kennis gemaakt met mijn ouders. Terwijl de kinderen gezamelijk buiten spelen, kletsen wij in de tuin. Na een heerlijke BBQ volgt de taart. Een speciaal voor mij bij de ‘Cheesecake-shop’ gekochte Cheescake! Yummie!!!! Ik mag de kaarsjes uitblazen maar dat lukt niet makkelijk. Het blijken fop-kaarsen te zijn die steeds opnieuw weer aangaan. Ik denk dat ik mijn wens (een Australische werkvisa voor ons beide) nu wel gewoon kan verklappen;)
Moe maar 100% voldaan rijden we laat in de avond terug naar Victoria Point.

En nu zit ik hier, nog nagenietend op maandagmorgen, mijn blog te typen. De meiden hebben vandaag een pupil-free dag (vrij van school dus) en liggen al weer in het zwembad. Toch heeft vandaag een donker randje. Vanmorgen bereikte mij het bericht dat de papa van mijn allerliefste vriendin de strijd tegen kanker gaat verliezen. Een dezer dagen gaat hij deze aarde verlaten om zich in het hiernamaals te herenigen met zijn in 1995 overleden dochter. Voor hem hopelijk een troost, voor mijn lieve vriendin, haar moeder en broer een vreselijk gemis.
Lieve vriendin, ik ben er voor je! Ook al ben ik ver weg…

Liefs,

Chantal